Sohbet | Hayata İsyan
Cinsiyet
Oryantal dansı belki de dünyanın bilinen en eski danslarının başında
gelir. Oryantal dansı çok değişik coğrafi bölgelerde ve bölge
özelliklerine uygun değişik formlarda yapılır. Dansın dünya'da bilinen
genel adı "Belly Dance" iken, Mısır'da "Raks Sharki", Fransa'da "dance
du ventre" (göbek dansı demektir), Yunanistan'da " Çifte telli",
Ortadoğu ülkelerinde ise "danse oriantale" ya da "oryantal" adları ile
tanımlanır. Bu dansı diğer danslardan ayıran belli başlı özellikleri
vardır.
İslâm öncesi inancı ve erotizmi birlikte içeren apayrı feminin bir
yapısı vardır. İnanç ve erotizmin bir arada oluşu bir çelişki gibi
algılanması, oryantal dansın bir süre hor görülmesine, aşağılanmasına ve
de aynı zamanda çok sevilmesine yol açmıştır. Orijini, antik dönemin
doğurganlık, bereket kültünde yatar. Tüm antik uygarlıklarda bereketi
sembolize eden tanrıçalar görülür. Mesela, Mylitta, Isis, Ashtıreth,
Ishtar, Hathor, Afrodit, Venüs ve Ceres gibi.
Geleneksel olarak yalınayak yapılan bir danstır. Bu kriter, dansçının
Toprak Ana'yla direk temasının asla kesilmemesi kriteridir.
Oryantal dansı, günümüzde geleneksel doğu müziğinin dışında müziklerle
de yapılmaya çalışılıyor. Ancak batı ezgileri ve ritmi ölçüsüzce
kullanılarak bu dansın karakterini olumsuz etkilemekte, onu dejenere
etmektedir. Oryantalde dansçının, dans ederken aynı zamanda bazı ritim
aletleriyle, zil, tef gibi, müziğe eşlik ettiği görülür.
Oryantal dansı kadın vücudunun özelliklerine göre tasarlanmıştır. Karın
kaslarıyla, kalça hareketleriyle, göğüs hareketleriyle en iyi kadın
vücuduna uygundur. Toprağa değen yalın ayaklarla, sıkı ve katı bir
danstır. İnsan vücudunun akıcı, pürüzsüz, kompleks ve etkileyici
hareketleri, çalkalama ve dalgalanma hareketlerinin çeşitliliği ile
dansın karakteri ortaya çıkar. Doğu dansları, batının adıma dayalı
danslarından farklı olarak kasların hareketine dayalı danslardır.
Dolayısıyla adımlar çok narindir ve asla zıplama olmaz, toprakla olan
temas daima korunur.
Yılan, kılıç, meşale, mum, peçe, tül, baston yada sopa gibi malzemelerin
dansta sıklıkla kullanıldığı görülür. Bunların her birinin birer anlamı
olmakla birlikte genel olarak, sihri ve ilkel insanın korunma amaçlı
kullanımı simgelerler. Bu aletlerin dansta kullanılması yörenin
folklorunda da görülür.
Oryantal dans, tabii ki folklordan da etkilenmiştir ama solo yapılan bir
dans olduğundan daha profesyonel bir eğitim ve sıkı çalışma gerektirir.
Grup danslarında bireylerin yapacağı hatalar göze batmazken, solo dans
olan oryantalde dansçının tüm figürleri kusursuzca yapması beklenir.
Solo dans olan oryantal bu nedenle de bir trans dansıdır. Tüm dans
boyunca derin konsantrasyon ve dikkat ister.
Oryantal dansın temel özelliği izolasyon dansı olmasıdır. Vücudun
çeşitli öğelerinin ritim eşliğinde izole hareketlerine dayanır.
Oryantal dansı ve müziği senkop özellikler de taşır. Mısır, Roman ve
Türk ekolleri ortak özellikler taşırlarsa da birbirlerinden farklılıklar
da içerirler.
gelir. Oryantal dansı çok değişik coğrafi bölgelerde ve bölge
özelliklerine uygun değişik formlarda yapılır. Dansın dünya'da bilinen
genel adı "Belly Dance" iken, Mısır'da "Raks Sharki", Fransa'da "dance
du ventre" (göbek dansı demektir), Yunanistan'da " Çifte telli",
Ortadoğu ülkelerinde ise "danse oriantale" ya da "oryantal" adları ile
tanımlanır. Bu dansı diğer danslardan ayıran belli başlı özellikleri
vardır.
İslâm öncesi inancı ve erotizmi birlikte içeren apayrı feminin bir
yapısı vardır. İnanç ve erotizmin bir arada oluşu bir çelişki gibi
algılanması, oryantal dansın bir süre hor görülmesine, aşağılanmasına ve
de aynı zamanda çok sevilmesine yol açmıştır. Orijini, antik dönemin
doğurganlık, bereket kültünde yatar. Tüm antik uygarlıklarda bereketi
sembolize eden tanrıçalar görülür. Mesela, Mylitta, Isis, Ashtıreth,
Ishtar, Hathor, Afrodit, Venüs ve Ceres gibi.
Geleneksel olarak yalınayak yapılan bir danstır. Bu kriter, dansçının
Toprak Ana'yla direk temasının asla kesilmemesi kriteridir.
Oryantal dansı, günümüzde geleneksel doğu müziğinin dışında müziklerle
de yapılmaya çalışılıyor. Ancak batı ezgileri ve ritmi ölçüsüzce
kullanılarak bu dansın karakterini olumsuz etkilemekte, onu dejenere
etmektedir. Oryantalde dansçının, dans ederken aynı zamanda bazı ritim
aletleriyle, zil, tef gibi, müziğe eşlik ettiği görülür.
Oryantal dansı kadın vücudunun özelliklerine göre tasarlanmıştır. Karın
kaslarıyla, kalça hareketleriyle, göğüs hareketleriyle en iyi kadın
vücuduna uygundur. Toprağa değen yalın ayaklarla, sıkı ve katı bir
danstır. İnsan vücudunun akıcı, pürüzsüz, kompleks ve etkileyici
hareketleri, çalkalama ve dalgalanma hareketlerinin çeşitliliği ile
dansın karakteri ortaya çıkar. Doğu dansları, batının adıma dayalı
danslarından farklı olarak kasların hareketine dayalı danslardır.
Dolayısıyla adımlar çok narindir ve asla zıplama olmaz, toprakla olan
temas daima korunur.
Yılan, kılıç, meşale, mum, peçe, tül, baston yada sopa gibi malzemelerin
dansta sıklıkla kullanıldığı görülür. Bunların her birinin birer anlamı
olmakla birlikte genel olarak, sihri ve ilkel insanın korunma amaçlı
kullanımı simgelerler. Bu aletlerin dansta kullanılması yörenin
folklorunda da görülür.
Oryantal dans, tabii ki folklordan da etkilenmiştir ama solo yapılan bir
dans olduğundan daha profesyonel bir eğitim ve sıkı çalışma gerektirir.
Grup danslarında bireylerin yapacağı hatalar göze batmazken, solo dans
olan oryantalde dansçının tüm figürleri kusursuzca yapması beklenir.
Solo dans olan oryantal bu nedenle de bir trans dansıdır. Tüm dans
boyunca derin konsantrasyon ve dikkat ister.
Oryantal dansın temel özelliği izolasyon dansı olmasıdır. Vücudun
çeşitli öğelerinin ritim eşliğinde izole hareketlerine dayanır.
Oryantal dansı ve müziği senkop özellikler de taşır. Mısır, Roman ve
Türk ekolleri ortak özellikler taşırlarsa da birbirlerinden farklılıklar
da içerirler.
